Traditionele studio’s versus blockchain: Is er gemeenschappelijke grond?

De gamewereld staat op een kruispunt. Jarenlang werd het succes van een videogame gemeten aan de hand van twee kernmetrieken: de diepgang van het verhaal en de kwaliteit van de grafische weergave. Maar in het tijdperk van gedecentraliseerde technologie en de alomtegenwoordige mobiele telefoon, worden deze traditionele fundamenten uitgedaagd en verder uitgebreid. Deze spanning was het centrale onderwerp van het BeInCrypto panel, “Traditionele studio’s vs. blockchain: kan er gemeenschappelijke grond zijn?”

Onder leiding van Alevtina Labyuk, Chief Strategic Partnerships Officer bij BeInCrypto, bracht de discussie zwaargewichten uit de industrie samen: Mark Rydon, medeoprichter van Aethir, en Inal Kardan, Directeur Gaming bij TON Foundation. De consensus? Blockchain is er niet om de kernprincipes van gaming te vervangen, maar om uit te breiden wat mogelijk is als ontwikkelaars zijn waarde kunnen bewijzen aan een sceptisch publiek.

De evolutie van gaming-succesmetrieken

Alevtina Labyuk opende het gesprek door te reflecteren op het trage tempo van fundamentele veranderingen in de industrie. “Eigenlijk heb ik 15 jaar geleden ook ervaring in de gaming, maar er is niet veel veranderd in traditionele gaming. De twee belangrijkste succesfactoren van een game waren het verhaal en de graphics. Maar met de groei van blockchain en mobiele telefoons komen er nieuwe factoren bij.”

Deze evolutie betekent dat succes vandaag de dag niet alleen gaat over de filmische ervaring; het gaat steeds meer over gebruikersbetrokkenheid, economische participatie en digitaal eigendom. Het panel was echter unaniem over één cruciaal punt dat de discussie in werkelijkheid verankert: de gemiddelde speler is diepgaand onverschillig voor de onderliggende technologie.

Het 95%-probleem: vreugde, plezier en onverschilligheid

Hoewel Web3-enthousiastelingen vaak de voordelen van decentralisatie aanprijzen, benadrukten de sprekers dat de meerderheid van de spelers simpelweg niet geeft om de blockchainlaag. Ze spelen voor inherent plezier.

“In het algemeen ben ik het ermee eens dat spelers geen behoefte hebben aan blockchain. Eigenlijk geeft 95% van de spelers niets om blockchain, ze geven nergens om, ze denken alleen aan de game zelf, ze spelen games voor plezier, voor de lol,” verklaarde Inal Kardan.

Dit perspectief is cruciaal. Het impliceert dat elke succesvolle integratie van blockchain onzichtbaar moet zijn of, op zijn minst, puur aanvullend voor de spelervaring. De technologie kan niet het belangrijkste verkooppunt zijn.

Kardan bood echter een krachtig voorbeeld van waar die onverschilligheid afbreekt: wanneer beveiliging en eigendom relevant worden.

Hij wees op het Telegram-ecosysteem, waar miljoenen eenvoudige digitale geschenken gebruiken, terwijl een kleiner, zeer betrokken segment smart contracts gebruikt om deze bezittingen te beveiligen en te verhandelen, waarmee hun schaarste en herkomst worden verzekerd.

“Er zijn gevallen waarin gebruikers om blockchain zullen geven vanwege de zekerheid dat hun bezittingen veilig zijn,” bevestigde Kardan.

Voor deze actieve, economisch participerende gebruikersgroep transformeert transparantie en veiligheid van een nichefunctie in een verplichte vereiste. Dit benadrukt een belangrijke nuance: blockchain is niet voor iedereen noodzakelijk, maar het is betekenisvol voor gebruikers die transparantie en veiligheid rondom digitale items willen.

Het centralisatierisico: de $3 miljard les van CS:GO

Het meest overtuigende argument voor blockchain als superieur onderliggend systeem voor digitaal asseteigendom berust op onveranderlijke, transparante regels. Mark Rydon leverde een krachtig praktijkvoorbeeld om te illustreren hoe traditionele gecentraliseerde systemen hun gebruikers basen falen: de CS:GO skins-markt.

Het handels ecosysteem voor CS:GO skins was uitgegroeid tot een enorme markt, met een waarde van ongeveer $6 miljard, met gedefinieerde rangen van zeldzaamheid. Als gecentraliseerd ecosysteem werden de regels echter uiteindelijk gecontroleerd door Valve, de ontwikkelaar van de game.

Rydon beschrijft het recente incident:

“De CS:GO skins-markt… ze hebben de zeldzaamheid van deze skins gedefinieerd. Een paar dagen geleden kwam Valve naar buiten en veranderde de regels. Ze lieten gebruikers onder de gouden tier toe om rode skins te verbranden om de gouden tier te behalen, wat ervoor zorgde dat de gouden zeldzaamheid instortte. De marktwaarde werd teruggebracht naar $3 miljard omdat iedereen van rood naar goud kon veranderen. Mensen verloren miljoenen.”

Dit incident vat het inherente risico van een gecentraliseerde economie perfect samen. Een enkele autoriteit kan de voorwaarden van eigendom ‘s nachts veranderen, waardoor miljoenen aan door gebruikers gegenereerde waarde worden weggevaagd.

Rydon benadrukte het fundamentele verschil: “Die onmogelijkheid om de regels te veranderen zou niet mogelijk zijn in een NFT-klasse.”

In een blockchain systeem worden de regels die assetschaarste, uitwisseling en minting regelen vastgelegd in een onveranderlijk smart contract. Terwijl een gecentraliseerde autoriteit nog steeds een game kan bijwerken, kan het niet eenzijdig de vooraf gedefinieerde schaarste of rechten die aan een on-chain asset van een gebruiker zijn verbonden, wijzigen. Deze voorspelbaarheid is wat vertrouwen creëert en waarde behoudt in gedecentraliseerde economieën.

Het commitment probleem: praters versus bouwers

De discussie verschoof toen naar de grote studio’s. Alevtina Labyuk bracht de pogingen ter sprake van gevestigde spelers zoals Sega en Ubisoft om het blockchain-segment binnen te dringen. De vraag die werd gesteld was: hoe zullen deze giganten blockchain integreren zonder fundamenteel het gecentraliseerde beheer dat ze momenteel genieten te offeren?

Inal Kardan bleef erg sceptisch over de oprechtheid van de inspanningen van veel traditionele studio’s.

“De meeste van hen praten alleen maar. Ze springen van de ene blockchain naar de andere op zoek naar subsidies. Zo worden er geen games gebouwd,” merkte Kardan op. Hij vervolgde:

“Het is moeilijk om deze grote bedrijven met elkaar te vergelijken omdat sommigen van hen willen bouwen, en anderen willen alleen maar praten.”

Deze scepsis wijst op een fundamentele misalignatie van prikkels. Volgens Kardan optimaliseren veel traditionele entiteiten en zelfs nieuwe projecten voor het extraheren van fondsen uit protocollen in plaats van een echt product-markt-fit te vinden die ten goede komt aan spelers.

Kardan vat het samen:

“De meerderheid gaat over het halen van geld uit de protocollen in plaats van een productmarkt-fit te vinden. Ze kijken alleen maar welke protocollen ze meer geld uit kunnen halen.”

Deze focus op kortetermijn financiële extractie boven langetermijn productontwikkeling riskeert het beeld van Web3-gaming te versterken als speculatief in plaats van innovatief.

Verantwoordelijkheid van de developer: bewijzen van echte use cases

Het panel was het erover eens dat de verantwoordelijkheid uiteindelijk bij de ontwikkelaars ligt om waarde te demonstreren. Mark Rydon legde de verantwoordelijkheid vierkant op de schouders van de vernieuwers.

Rydon verklaarde:

“Het ligt nu echt aan de ontwikkelaars om een solide use case te vinden. Iets zoals GTA 6 is waarschijnlijk een voorbeeld dat de waarde en de use cases van de blockchain naar voren zal brengen in de gamecontext, maar het is aan hen om gamers nu te overtuigen dat dit niet alleen om geld draait, maar echt een nuttige functie is.”

Blockchain-integratie moet een echt probleem voor de speler oplossen, niet alleen voor de ontwikkelaar of het protocol. Zonder een echt overtuigende use case—zoals echte cross-game eigendom, veilige handel of transparante economische mechanismen—loopt Web3-gaming het risico om gezien te worden als een voortdurende zoektocht naar speculatieve waarde in plaats van als een technologische vooruitgang.

Praktische obstakels en de vraag van controle

Inal Kardan sprak ook over de praktische pijnpunten die massale adoptie nog steeds beperken, zelfs met vooruitgang in Web3-technologie. Technische en beleidsmatige hindernissen blijven bestaan, vooral binnen mobiele ecosystemen:

• Platformrestricties: Telegram mini-apps en soortgelijke platforms kunnen niet gemakkelijk digitale goederen verkopen via gevestigde ecosystemen zoals Apple en Google.
• Betaalbarrières: Directe cryptobetalingen worden vaak niet ondersteund.
• Handelsbeperkingen: Het verhandelen van digitale goederen binnen mini-apps is nog steeds omslachtig of verboden, waardoor een soepele onboarding voor dagelijkse gebruikers wordt belemmerd.

Deze pijnpunten onderstrepen een van de kernkwesties van het panel: waarom zouden Web2-studio’s controle opgeven? Als een traditionele studio zijn platform, distributie, economie en spelersbasis beheert, is de motivatie om te decentraliseren en dus controle over monetisatie en regelwijzigingen op te geven, inherent laag.

Kardan waarschuwde tot slot tegen onevenwichtige economische modellen: “Wanneer negentig procent van de mensen in een game er alleen is om geld te verdienen, is het systeem niet duurzaam.” Een gezond en duurzaam model is afhankelijk van een gebalanceerde mix van motivaties: plezier, competitie, creativiteit en economische deelname.

Verwachtingen en de versteviging van gemeenschappelijke grond

Het panel sloot af met verwachtingen voor de toekomst.

• Mark Rydon verwacht een sterke verschuiving naar AI-gegenereerde game-inhoud, diepere spelersaanpassingen en sterk geautomatiseerde creatiepijplijnen.
• Inal Kardan denkt dat, hoewel AI de game-industrie in zijn geheel zal domineren, blockchain zal stabiliseren en een van de vele monetisatie-opties zal blijven voor mainstream-ontwikkelaars.

De laatste conclusie was duidelijk. Blockchain is geen vervanging voor goede games; het is een technologie die de mogelijkheden voor eigendom en economische deelname verbreedt.

Echter, totdat protocollen stoppen met het nastreven van subsidie-verdeling, legacy-studio’s zich inzetten voor echte decentralisatie, en ontwikkelaars prioriteit geven aan het bouwen van echte waarde die het vertrouwen van spelers verdient, zal het gemeenschappelijke terrein tussen traditionele games en blockchain een aspiratie blijven, geen realiteit. Innovatie hangt af van teams die willen laten zien dat blockchain niet alleen een kans voor speculatie is, maar een nuttige, onzichtbare functie die de vreugde en het plezier van de game verbetert.