Tien van ‘s werelds grootste banken, waaronder Citi, Deutsche Bank, UBS, Barclays, MUFG, Santander en Bank of America, onderzoeken de lancering van stablecoins gekoppeld aan belangrijke G7-valuta’s.
Het initiatief is gericht op het creëren van een netwerk van interoperabele digitale tokens die 1:1 worden ondersteund door fiatreserves zoals de Amerikaanse dollar, euro, pond en yen.
Het project bevindt zich nog in de verkennende fase. Maar het markeert de eerste serieuze poging van de wereldwijde banksector om de stablecoin-markt, gedomineerd door Tether en Circle, te betreden. Als het wordt gerealiseerd, kan het de manier waarop banken grensoverschrijdende afwikkelingen en digitale assets afhandelen, herdefiniëren.
SponsoredHet goede: waarom het G7-stablecoinplan strategisch zinvol is
Het voorgestelde netwerk zou stablecoins als een vertrouwd financieel instrument kunnen legitimeren. In tegenstelling tot offshore-uitgevers opereren G7-banken onder strikte kapitaal- en liquiditeitsregels.
Hun betrokkenheid kan geloofwaardigheid, transparantie en toezicht brengen naar een markt die meer dan $300 miljard waard is.
Voorstanders zeggen dat dit wereldwijde afwikkelingen kan moderniseren. Blockchain-gebaseerde tokens kunnen directe valutawissels mogelijk maken tussen valuta’s die momenteel dagen nodig hebben om via SWIFT te worden afgehandeld.
Bovendien zien banken het project als een brug tussen traditionele financiën en getokeniseerde assets zoals digitale obligaties of effecten.
Het Slechte: Complexiteit en Fragmentatierisico’s
Ondanks de belofte ervan, staat het plan voor serieuze uitvoeringsuitdagingen. Elke G7-stablecoin zou worden beheerst door afzonderlijke nationale regelgeving, wat het risico van fragmentatie en inconsistente standaarden met zich meebrengt.
Zonder geharmoniseerde juridische en technische kaders kan de interoperabiliteit tussen valuta’s falen.
Liquiditeit kan ook versplinteren. Als elke bank zijn eigen versie van een valuta-token uitgeeft, kunnen markten te maken krijgen met overlappende of concurrerende instrumenten.
Regelgevers moeten nog beslissen of deze tokens als deposito’s of off-balance-sheet verplichtingen worden beschouwd. Deze beslissing kan de kapitaalregels van banken hervormen.
Het lelijke: systemische en geopolitieke gevolgen
De grootste zorg ligt buiten de G7-grenzen. Een consortium van digitale “harde valuta”-tokens zou de kapitaalvlucht uit opkomende markten kunnen versnellen, waar lokale valuta’s al worstelen tegen dollarisatie.
Standard Chartered schat dat dergelijke verschuivingen tegen 2028 tot $1 biljoen uit ontwikkelingslanden kunnen wegtrekken.
Sponsored SponsoredBovendien zou een wereldwijd netwerk van door banken uitgegeven stablecoins de grens tussen publiek en privaat geld kunnen vervagen.
Als het ongecontroleerd blijft, loopt het risico een parallel monetair systeem te creëren dat sneller is dan centrale banken kunnen reguleren, wat de systeem- en cyberrisico’s vergroot.
SponsoredHet Eindoordeel
Het G7-stablecoin-initiatief zou het gedurfde experiment in digitaal geld kunnen zijn sinds de oprichting van SWIFT. Het kan grensoverschrijdende financiën sneller, goedkoper en programmeerbaar maken — of de wereldwijde bankmacht in blockchain-vorm verankeren.
Het resultaat zal afhangen van of de grootste banken ter wereld kunnen innoveren zonder dezelfde structurele gebreken te herhalen die ze willen vervangen.
