De DeFi-ruimte breidt uit, met liquid staking en restaking-protocollen die steeds meer aandacht krijgen. Deze ontwikkelingen stellen gebruikers in staat om activa meerdere keren in te zetten en opnieuw te gebruiken, wat de mogelijkheid biedt voor hogere opbrengsten. Echter, naarmate deze systemen complexer worden, introduceren ze ook potentiële systemische kwetsbaarheden
Projecten zoals EigenLayer verleggen de grenzen van rendementsmaximalisatie, maar zijn deze opbrengsten duurzaam? De vraag blijft of deze innovaties DeFi opzetten voor blijvend succes of de volgende golf van risico’s creëren
De groeiende invloed
Restaking-protocollen, geleid door platforms zoals EigenLayer, zijn een belangrijke kracht geworden in de sector van gedecentraliseerde financiering (DeFi). Restaking verwijst naar het proces waarbij gebruikers activa die op één protocol zijn ingezet, zoals Ethereum’s liquid staking tokens (LST’s), opnieuw inzetten op een ander platform om extra opbrengsten te verdienen
Dit proces heeft aanzienlijk verdienpotentieel ontgrendeld, wat de opkomst van restaking stimuleert. In 2024 zagen liquid restaking tokens (LRT’s) een enorme groei van 4.900% in Total Value Locked (TVL), met een stijging naar $15 miljard van slechts $280 miljoen begin 2024
“De drang naar hogere opbrengsten is essentieel om staking aantrekkelijk te houden, vooral omdat de totale hoeveelheid ETH die op de Beacon Chain is ingezet groeit en de gemiddelde APY (jaarlijks percentage rendement) daalt. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom DeFi en restaking-protocollen zo goed ontvangen zijn,” vertelde Alon Muroch, CEO en oprichter van SSV.Labs, in een exclusief interview aan BeInCrypto
Lees meer: Ethereum Restaking: Wat is het en hoe werkt het?
Restaking-protocollen bieden gebruikers mogelijkheden om rendementen op hun ingezette activa te maximaliseren zonder liquiditeit op te offeren. Echter, naarmate restaking opschalen, ontstaan er zorgen over liquiditeit en veiligheidsrisico’s
“Elke extra laag in restaking verhoogt zowel risico als beloning, waardoor het een keuze is die gebruikers moeten maken op basis van hun risicotolerantie. Hoewel het meer potentiële foutpunten introduceert, biedt het ook kansen voor aanzienlijk hogere rendementen. Uiteindelijk heeft de gebruiker de vrijheid om het niveau van blootstelling te kiezen waarmee ze zich comfortabel voelen,” voegde Muroch toe
Het evenwicht tussen de belofte en het gevaar van restaking
Hoewel de mogelijkheid om ingezette activa opnieuw te gebruiken wordt gevierd als een innovatie, introduceert het tegelijkertijd nieuwe lagen van blootstelling. In essentie houdt restaking in dat ingezette activa worden ingezet over verschillende protocollen, wat aantrekkelijk kan klinken voor rendementsoptimalisatie, maar het creëert systemische kwetsbaarheden
Muroch identificeerde verschillende hoofdproblemen die geassocieerd zijn met restaking:
- Smart Contract Kwetsbaarheden. De complexiteit van restaking-mechanismen verhoogt het potentieel voor bugs en exploits in de smart contracts die deze protocollen beheren. Gebruikers kunnen fondsen verliezen als een contract wordt gecompromitteerd.
- Complexiteit en Gebrek aan Begrip. Naarmate restaking-strategieën complexer worden, bestaat het risico dat gebruikers de risico’s die ze aangaan niet volledig begrijpen. Sommige Actively Validated Services (AVSs) hebben een hoger risico dan andere vanwege meer/complexere slashing-criteria voor verschillende AVSs.
- Slashing Risico’s. Als een validator schuldig wordt bevonden aan kwaadwillend gedrag, kan een deel van hun opnieuw ingezette ETH worden geslagen. Dit risico wordt verergerd omdat node-operators onderhevig zijn aan slashing-voorwaarden voor zowel de Ethereum-basislaag als eventuele extra AVSs
Bovendien heeft de financiële architectuur achter restaking DeFi blootgesteld aan potentiële liquiditeitsafvoeren. Bijvoorbeeld, het huidige restaking-systeem van EigenLayer stelt gebruikers in staat om liquid staking tokens (LST’s) meerdere keren opnieuw in te zetten, wat liquiditeitsuitdagingen versterkt. Deze risico’s waren duidelijk in de Ankr exploit, waar een hacker 6 quadriljoen nep aBNBc-tokens mintte, waardoor de prijs van liquid staking-derivaten over verschillende protocollen instortte
De onduidelijke regelgevende kaders voegen toe aan de complexiteit van restaking. Muroch waarschuwt dat regelgevers waarschijnlijk een voorzichtige aanpak zullen hanteren ten opzichte van restaking, aangezien het zich onderscheidt van traditionele staking door de toegevoegde lagen van risico en complexiteit. Ze kunnen strengere regelgeving opleggen om investeerders te beschermen en de stabiliteit van het financiële ecosysteem te waarborgen naarmate deze protocollen aan populariteit winnen
De dreiging van over-restaking
EigenLayer, een van de grootste restaking-protocollen, heeft tegen medio 2024 meer dan $19 miljard aan TVL vergaard. Hoewel deze indrukwekkende uitbreiding de marktbehoefte aan hogere opbrengsten aantoont, roept het vragen op over de duurzaamheid van deze protocollen
De dominantie van EigenLayer vormt ook een unieke bedreiging voor de algehele veiligheid van Ethereum. Aangezien deze restaking-platforms grote hoeveelheden ingezet ETH beheren, kan een groot falen direct invloed hebben op het beveiligingsmodel van Ethereum
Experts, waaronder Ethereum-medeoprichter Vitalik Buterin, hebben zorgen geuit dat als een restaking-protocol faalt, dit kan leiden tot oproepen voor een hard fork van Ethereum om de schade “ongedaan” te maken, een uitkomst die het gedecentraliseerde consensus van het netwerk bedreigt
Lees meer: Hoe deel te nemen aan een EigenLayer Airdrop: Een stap-voor-stap gids
Muroch bagatelliseerde echter de ernst van de situatie en omschreef het als “theoretisch slecht, maar praktisch vrij onwaarschijnlijk.”
“Als een aanzienlijke hoeveelheid Ether is vastgezet in EigenLayer en een grote operator een ernstig slashing-incident ondergaat, kan dit leiden tot een cascade van slashing-schade. In het ergste geval kan dit de uitgebreide beveiliging van het Ethereum-netwerk in gevaar brengen. Het zou echter vereisen dat de geslashde operator het probleem lange tijd niet oplost voordat de beveiliging van Ethereum bedreigd wordt,” legde hij uit.
Hij benadrukte ook een belangrijk voordeel, door op te merken dat restaking de kosten van corruptie voor potentiële aanvallers verhoogt. Deze verschuiving versterkt de beveiliging door zich niet alleen te richten op individuele protocollen, maar op de totale som van alle ingezette activa.
Verborgen gevaren van rendementsoptimalisatie
De zoektocht naar hogere rendementen heeft ertoe geleid dat stakers steeds complexere strategieën aannemen, wat zowel financiële als technische risico’s met zich meebrengt. Financieel gezien moedigen restaking-protocollen gebruikers aan om hun activa over meerdere platforms in te zetten, waardoor meer kapitaal wordt vastgelegd in onderling verbonden systemen. Dit verhoogt de systemische financiële risico’s, aangezien kwetsbaarheden in één protocol bredere gevolgen kunnen hebben voor het ecosysteem.
Muroch waarschuwt dat restaking nog steeds een relatief nieuw concept is, waardoor het moeilijk is om de langetermijneffecten te voorspellen. De mogelijkheid van onvoorziene problemen, vooral in volatiele markten, voegt onzekerheid toe aan de toekomst van deze strategieën.
“Staking-beloningen zijn pas recentelijk geïntroduceerd, wat betekent dat het enige tijd zal duren voordat we de langetermijneffecten volledig begrijpen. Zoals altijd zijn er ‘onbekende onbekenden’ die kunnen opduiken. In de toekomst, als de waarde van opnieuw ingezette activa scherp zou dalen, kan de zware afhankelijkheid van herverpanding en complexe financiële derivaten een liquiditeitscrisis veroorzaken,” zei hij.
Dit zou waarschijnlijk leiden tot een massale liquidatie van posities door gebruikers, waardoor de marktvolatiliteit verergert. In zo’n geval zou het vertrouwen in de onderliggende protocollen verder kunnen afnemen, wat mogelijk leidt tot wijdverbreide destabilisatie in de DeFi-ruimte.
“Op dit moment is het echt speculatief. Terugkijkend naar het verleden in DeFi, proberen om rendementen zo hard mogelijk uit te melken, eindigt meestal slecht,” waarschuwde Muroch.
Uiteindelijk hangt het succes van restaking-protocollen af van hun vermogen om het maximaliseren van rendementen in evenwicht te brengen met het beheren van de inherente financiële en technische risico’s die ze introduceren. Naarmate deze systemen rijpen, begint de sector te diversifiëren. Nieuwe concurrenten lanceren hun eigen restaking-oplossingen, wat kan helpen om het risico te decentraliseren dat momenteel geconcentreerd is in platforms zoals EigenLayer.
Deze verschuiving kan de systemische kwetsbaarheden die verbonden zijn aan één dominant protocol verminderen, wat leidt tot een stabieler en veerkrachtiger DeFi-ecosysteem in de loop van de tijd.
“Naarmate de opwinding afneemt, zullen de duurzaamheid van deze protocollen worden getest en moet hun werkelijke waarde worden beoordeeld in een stabielere marktomgeving. Deze overgang kan onthullen of de innovaties robuust zijn of slechts speculatieve trends,” concludeerde Muroch.
Disclaimer
Alle informatie op onze website wordt te goeder trouw en uitsluitend voor algemene informatiedoeleinden gepubliceerd. Elke actie die de lezer onderneemt op basis van de informatie op onze website is strikt op eigen risico.