Amerikaanse rechtbank onthult verrassende details over Argentinië’s LIBRA meme coin-schandaal

Een Amerikaanse rechtbank heeft een verzoek tot inbeslagname afgewezen van internationale investeringsfondsen die probeerden crypto-fondsen, gelinkt aan het LIBRA-schandaal, te koppelen aan de Argentijnse staat. 

In plaats daarvan merkte een rechter op dat het bewijs wees op privépersonen als de partijen die de fondsen controleerden. De conclusie bemoeilijkte verder de betrokkenheid van de Argentijnse president Javier Milei, zijn zus Karina en LIBRA-promotor Hayden Mark Davis.

Rechter wijst naar Milei insiders

Deze week weigerde federale rechter Jennifer Rochon in het zuidelijke district van New York een verzoek van internationale investeringsfondsen die hadden geprobeerd om LIBRA cryptocurrency-activa in beslag te nemen door ze te koppelen aan de Argentijnse staat.

Rochon stelde dat het bewijs onvoldoende was om staatsbezit te bewijzen. In plaats daarvan suggereerde ze dat de miljoenen gegenereerd door LIBRA mogelijk toebehoren aan Milei, zijn zus en secretaris-generaal Karina Milei, of Mark Hayden Davis, die hielp bij de lancering en promotie van de meme coin.

De uitspraak frustreerde de poging van de fondsen om activa te lokaliseren om een lening aan Argentinië terug te vorderen nadat het land in 2001 een ernstige economische crisis had doorgemaakt.

De zaak over de inbeslagname van activa is juridisch verschillend van de civiele groepsrechtszaak die tegen Milei is aangespannen door retail-investeerders over hun $251 miljoen aan verliezen. Desalniettemin benadrukt het nog steeds en bemoeilijkt het zijn connectie met het bredere schandaal.

Waarom buitenlandse schuldeisers probeerden LIBRA-assets in beslag te nemen

Het verzoek aan Rochon vertegenwoordigde een berekende zet van vier grote investeringsfondsen die betaald wilden worden voor een grote schuld.

Palladian Partners, HBK Master Fund, Hirsh Group en Virtual Emerald International Limited vormen de vier financiële bedrijven die obligaties bezitten die deel uitmaakten van de grote schuldherschikking na de enorme soevereine default van Argentinië in 2001. 

Specifiek bezitten ze aan het BBP gekoppelde effecten, die crediteuren een uitbetaling beloven als de Argentijnse economie boven een bepaalde drempel groeit. In 2019 klaagden deze fondsen Argentinië aan bij een Britse rechtbank, met het argument dat het land zijn BBP verkeerd had berekend om te voorkomen dat de betaling op deze obligaties werd geactiveerd.

In 2023 oordeelde de rechtbank in het voordeel van de fondsen en beval dat Argentinië hen meer dan $1,5 miljard aan verschuldigde schulden moest betalen. Sindsdien heeft Argentinië dit echter niet gedaan.

In het licht hiervan hebben de fondsen een wereldwijde campagne gelanceerd om activa van de Argentijnse staat te lokaliseren en in beslag te nemen die ze in andere landen konden vinden.

Na het LIBRA-schandaal hebben de fondsen geprobeerd de inbeslagname van miljoenen dollars, gegenereerd door insiders, te rechtvaardigen vanwege de token-lancering.

Crypto-bod van schuldeisers mislukt voor Milei

De vier internationale investeringsfondsen richtten zich op het LIBRA-schandaal omdat het een nieuwe, waardevolle asset was die Milei sterk promootte.

In hun laatste beroep voor het zuidelijke district van New York moesten deze fondsen bewijzen dat de miljarden, gegenereerd door de token, toebehoorden aan de Argentijnse staat, en niet aan privépersonen.

Als ze dit konden bewijzen, konden ze legaal proberen de LIBRA-winsten in beslag te nemen om hun schuld te dekken. De fondsen vroegen uitgebreide documentatie van Meteora, het Solana-platform dat LIBRA lanceerde. Ze eisten ook getuigenissen van verschillende individuen om hun zaak te bewijzen.

Echter, de vruchten van hun inspanningen werkten averechts.

Rechter Rochon wees het verzoek van de fondsen af omdat de crediteuren niet genoeg geloofwaardige informatie hadden verstrekt om de betrokkenheid van het Amerikaanse rechtssysteem te rechtvaardigen in een geschil dat voornamelijk een buitenlandse staat en buitenlandse crediteuren betrof.

De fondsen werden bekritiseerd voor het ondernemen van een “vissersavontuur”, wat betekent dat ze niet op zoek waren naar specifiek, relevant bewijs. In plaats daarvan gebruikten ze de macht van de rechtbank om een speculatief onderzoek te doen naar de hele cryptocurrency-operatie.

Ze merkte specifiek op dat hun bewijs wees op privébezit, wat Milei’s deelname aan het schandaal verder bemoeilijkte.